Lily is één jaar.
Officieel heb ik vanaf nu geen baby meer in huis, maar – naast een ‘schoolkind’ en nog heel even een ‘kleuter’ – nu ook een ‘peuter’. Ik ga hier niet in mee: voor mij is ze nog altijd een baby’tje. Nog eventjes…
Ik blik terug op een zot jaar: vermoeiend, druk, zot en zei ik al vermoeiend? Maar nu ik er even bij stilsta en de oneindige to-dolijstjes voor de geest haal, ben ik ook wel begripvol: natúúrlijk ben ik moe, maar ook wel tevreden. Wil je graag weten wat ik het afgelopen anderhalf jaar onder andere allemaal maakte voor die kleine jarige? Lees dan hieronder verder.
Ik kijk dankbaar terug naar een jaar vol liefde, bewondering en verwondering. Dat het eerste jaar een rollercoaster is van jewelste, moet ik jonge mama’s niet vertellen: huilen van vermoeidheid of van geluk, de zakdoeken draaien overuren mee. En nu het eerste jaar erop zit, durven we misschien al eens wat dieper ademhalen: af en toe een (relatief) ononderbroken nacht is binnen handbereik, de voedingen beginnen geleidelijk aan minder kieskeurig te worden, de bewegingsvrijheid zorgt voor ietsje meer rust – of dat maken we onszelf toch wijs 🥴?… Oef… Al kijk ik ook vol weemoed terug naar die eerste maanden, hoe lastig ze ook waren. Je probeert ze vast te houden met foto’s, filmpjes, mijmeringen… Zus, wat word je groot…
Toen ik zwanger was, schoot ik in een creatieve modus en daar ben ik heel blij om: waar ik toen de tijd nog voor had, daar kon ik het afgelopen jaar, maar ook nu nog steeds van genieten:
Het eerste dat ik maakte voor Lily was een fopspeenkonijn. Het is één van mijn eerste madamie-creaties en ik ben er nog steeds heel blij mee. Ik maakte er ondertussen tientallen in alle soorten stoffen en kleuren. Ik maakte er voor mijn drie kindjes een persoonlijke met hun naam, maar ook toen ik zwanger was voor op het geboortekaartje ééntje met ‘grote zus’, eentje met ‘grote broer’ en eentje met ‘klein konijn’. Ik heb nu eenmaal iets met konijnen denk ik dan… 🐰
Het konijntje van Lily is ondertussen duidelijk ook al een jaartje ouder 🙈, maar het blijft haar favoriete knuffeltje.
Ik maakte ook een trekrugzak, al wist ik toen niet meteen wanneer ik die zou gebruiken, het leek me handig voor de toekomst. En dat was sneller dan verwacht: er zit steevast een gastendoekje, wat basis verzorgingsmateriaal en een speelgoedje in. Als we dan ergens naartoe gaan, grijpen we snel het zakje en kunnen we vertrekken.
Als aandenken aan het doopfeest maakte ik een gelukspoppetje met Lily’s naam. Nu hangt dit mooi aan de tas voor de opvang. Een subtiel, maar origineel naamkaartje. En een beetje geluk mee op stap, dat kan nooit kwaad… 🍀
Ik maakte afgelopen jaar ook Lily-stempels in alle maten en soorten. En die gebruik ik nu gewoon nog steeds! De naamstempel die ik maakte voor de doopsuikers gebruik ik nu nog om haar naam ergens op te zetten. De koekjesstempel doet nog steeds dienst om traktaties te maken en haar stempel-mannetje is het ideale speelgoed (al zal het baby-figuurtje nu stilletjesaan toch plaats moeten maken voor de peuter-variant…).
Nog een topper? Dat is haar babydekentje. Handgemaakt in hoogwaardig katoen zorgt het zowel in de winter als in de zomer voor een handig dekentje. We nemen het overal mee naartoe, nu nog om haar toe te dekken, maar hopelijk snel om haar wat schaduw te geven tijdens het rusten in de kinderwagen…
En nu? Vieren! 🥳 Want één jaar: dat ís een feestje. Maar zonder taart geen feestje, en die bak ik graag zelf. Niet omdat ik nu zo’n bakprinses ben, wel omdat ik dat dan net iets persoonlijker vind? Versieren doe ik met de caketoppers. Voor de opvang bak ik de madamiekoekjes: eenvoudige, maar lekkere koekjes met haar naam op. Meer moet dat niet zijn. De vlaggetjes die ik maakte als decoratie bij de doopsuiker, hangen nu eventjes in de keuken om na het feestje te verhuizen naar haar kamertje. En met haar kroontje op haar hoofd is ze dé ster van de dag.
Klaar ben ik nooit. Wat staat nog op mijn eindeloze to do-lijstje voor het komende jaar?
- Een houten kist met haar naam om die dierbare herinneringen van het eerste jaar in te bewaren.
- Een houten naam om aan haar kamerdeur te hangen
- Een bewaardoosje voor het lokje na de eerste kappersbeurt.
- Een groeimeter: daarmee kan ik per kindje bijhouden hoe snel ze wel groeien 🥰
Maar nu eerst even genieten: van mijn gezinnetje, van de kindjes,
van de taart,
van de herinneringen, de mijmeringen…
❤️🎀❤️